Mavilik bitmiş; griden siyaha dönüyor gün.
Kızıllığında son demi susmakla geçiyor ömür.
Hafiften gramofon yağıyor çaldıkça gökyüzü:
Hicaz, Nihavent derken Hüzzam güzü
Gamlı hazan, taze bahar, çile bir plak
Ağladı giden sevgilinin ardından bakarak
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta