Sustu Şiiri - Halil Soyuer

Dün sabah bir kişi çıktı karşıma

Ömründeki yıllar kaç dedi, sustu.

Nasılda yıkılmış üstüne zaman,

Ne biçim ağarmış saç dedi, sustu.

Siz kimsiniz dedim, , necisin nesin?

Halinden besbelli, endişelisin.

Neden kısık kısık çıkıyor sesin?

Belli ki utandı hiç dedi sustu.

Olma dedi, Martta yağan kar gibi

Dalında her mevsim meyve ver gibi

Serçe gibi değil, kartallar gibi

Her zaman yüksekte uç dedi, sustu.

Kimseye sır verme dedi boş yere

Bir avuç yağmurla bulanır dere

Her sabah gözünü güzel günlere

Ölünceye kadar aç dedi, sustu.

Başına ağ örmüş, yıllar aklarda

Varına çiğ düşmüş dedi; yoklada

Bekleme, kendinden kaç dedi, sustu.

Gün gelir çıktığın yerden inersin

Gün gelir, geldiğin yere dönersin

Bazen yenilirsin, bazen yenersin

Hayat bir bitmeyen maç dedi, sustu.