Terkedilişimin ilk saatleri.
Bunalım belirtileri gene sinyaller veriyor.
Tutunabilecek güç yitik, kafa karışık.
Karşımda hayatım bana bakıyor. Birde hayatımın anlamı.
İkisi birbirine öyle çok yakışıyor ki, bu güzelliğin bozulmaması için ölmeye razıyım.
Sevgiye dair son umut olarak baktığım ve hayatın anlamı olarak nitelendirdiğim küskün, kırgın.
Hayatım beni izliyor. Bu düştüğüm boşlukta ona tutunmam için yalvarır bir halde.
Anlamsızsın diyorum hayatıma. Onu geri getir o zaman diyor.
Anlamıma yalvarıyorum. Tepkisiz!
Yitiriliyorsun diyorum hayatıma. Yalnız yapamazmısın? diyor.
Yaparım ama anlamsızlık neyi ifade eder? diyorum ona. Sustu...
Umuda açılan yelkenler umutsuz rüzgarlarda dahi yırtılabilir.
Eğer ki umuda açılan son yelkenlere rüzgar çarpmıyorsa batma vakti gelmiştir!
Kayıt Tarihi : 17.10.2000 10:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!