Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
susss!
....
'uyandırma beni
bu son cennetim....'
Hastane duvarılarında asılı bereli resme düştü
hayalim.
Hayaller bazan hoş anlar yaşatır.
Gerçek cennet'te hayal değil mi?
........Tebrikler.
hani şu bitmesini hiç istemediğimiz türden bir rüya:))
güzeldi... kutladım.
unuttugun ask gölgem oldu
günesim üstüne dogdu
gün batiminda gelebildim ancak
gecen mehtap ve yildizlarla doldu..
-sevgimle dost..
Çok güzel, Nilgün
Yüreğine sağlık...
Sevgimle, Esen Sevinç
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta