Susmayı Da Öğrendim Şiiri - Züleyha Aktaş

SUSMAYI DA ÖĞRENDİM

(Lara'nın hikâyesi)

Konuşmadım.
Hiçbir kelimeye, acıyan yanımı yük etmedim.
Lara sustu…
Ama içinde ne kasırgalar koptu,
Bilsen de umursamazdın.
Zaten hiç duymadın...

Gidişinle değil,
Sessizliğinle yaktın onu.
Sen bir tek cümle kurmadın ya,
İşte o gün —
Lara’nın kalbinde,
Bütün mevsimler durdu...

Ama o ağlamadı.
Kırıldığını bile belli etmedi.
Çünkü Lara…
Acısını alnının ortasında taşımadı hiçbir zaman.
Sakladı, sindirdi,
Ama kendinden bile esirgemedi gerçeği.

Sen sandın ki —
Susmak zayıflıktır.
Oysa bazı kadınlar,
Sadece sustuklarında
Dağ gibi dururlar ayakta...

Ve işte Lara da öyle yaptı.
İçinden sessizce yürüdü geçmişin enkazına,
Sonra tek tek topladı kendini,
Kırılan her yerinden.
Kimseden özür dilemeden,
Kendine yeniden sahip çıktı.

Çünkü bazı savaşlar,
Bağırarak değil…
Derin bir sessizlikle kazanılır.
Ve bazı kadınlar —
Konuşmadıkları için
Ayakta kalır.💫

Şiir: Nûrferah Züleyha AKTAŞ

Tarih: 02.01.2024
Saat: 01:40