Gereği var mıydı bu kadar endişeyle dolaşmanın.
Sarılıp ta korkuya, titrek ortalıkta dolaşmanın.
En güvenli diyarda tetikte, yitirmişsen huzuru.
Gece gündüz kapı çalmaz içinden, sen bağırmalısın.
Bırakırsın ağır yükleri elinden geleni yapmışsan.
Yüreğinden bir bir düşer kelebektir ölülerin.
Diyecek sözüm kalmadı, yüzü bana dönmeyene.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta