Susma Şiiri - Melahat Çetinkaya

SUSMA

Susma,
konuş sevdiğim
sustukça böyle
azalıyor gün be gün içimizde
sevgiye inancımız
aşka hayranlığımız...

Susma,
bir meltem estir sesinde
harlansın içimde uyuyan ateş
doğsun yeniden
gönlümde batan güneş...

Susma,
geceler kör dilenci
konuşmalara.
sükutun değil.
sesin uyusun kulaklarımda
yıka içimdeki özlem tortularını
konuşa konuşa,
yağ yüreğime
bardaktan boşanırcasına.

Susma,
sen susunca
ay küser geceye
bulut yağmura
güneş güne
deniz martıya.
susuşun firak yükler sırtıma
susma ..!

Susma,
sesini ver kuşlara
hasret kalmasın gülüşlerim
sabahların gül kokulu buğusuna.
istersen naralar at içimde.
Konuş sevdiğim
konuş benimle
Soluk soluğa ..

MELAHAT ÇETİNKAYA