Suskun Kıyılar - Hikaye Şiiri - Yorumlar

SUSKUN KIYILAR - I. ŞEHİRDEN KAÇIŞ

Şehrin merkezindeki otobüs terminalinden çıktığında sabahın ilk ışıkları dağların üzerinden süzülüyordu.
Erkan, elindeki küçük çantayı omzuna attı, derin bir nefes aldı. Hava tuz ve çam kokuyordu.
Fethiye sabahları, İstanbul’un hiçbir sabahına benzemiyordu. Burada zaman yürümüyor, sanki nefes alıyordu.

On iki yıl boyunca şehirde yaşamıştı.