merhaba yüreğimin kanayan yanı....
merhaba. .
yıldızına çarşaf çekilmiş bir gecenin karanLığından yazıyorum sana.
nasıl anlatılır nasıl yazılır nasıl dile getirilir bilmiyorum ..
bulutlarda ben gibi özlemiş olmalı ki bu gece
oluk oluk yaş akıyor gözlerinden .
Bu gece sana misafirim
Yalnızlığım....
Söndür gök yüzünüm tüm ışıklarını
Çaresizliğimi görmesin
YILDIZLAR....
@dsız..
Mülteciyim…
Vuslattan ömrümün nehrine ikinci bahar vaat midir? Bilmiyorum.
Çünkü ömrüm, bitmeyen gurbetlerin kıyısında durmadan yol arar. Umudum bazen bir damla su gibi akar, bazen de bir çöl gibi kurur. İnsan, kendi kalbinin yabancısı olur mu? Ben oldum. Kendi yurdumda bile bir mülteciyim artık; yuvam, huzurum, bütün sığınaklarım sende saklıydı çünkü.
Susuyorum artık… Ciğer acımı harflere, yürek sızımı cümlelere yükledim. Sustukça büyüyen acının tek dili yazı oldu. Her kelime, içimde yanıp kül olan hayallerin küllerini savurdu kâğıda. Sözcükler, sanki elimden tutup beni anlatamadığım yerlerden kurtarmak ister gibi çoğaldılar. Ama hiçbir kelime, içimdeki yangını tam anlatmaya yetmedi.
Merhaba...
yüreğimin eksilmeyen takvimi,
Merhaba yüreğimin bitmeyen hasreti..
Yine sana yazıyorum.
Nasıl dile getirilir özlemin, nasıl yazılır nasıl anlatılır, bilmiyorum..
Aklımdan geçeni kalbim duymuyor,
Bir veda bile etmeden gittin…
Ardında onlarca soru bıraktın.
Şimdi hepsi cebimde ağır birer taş,
her adımda biraz daha yük oluyor omuzlarıma.
Kalbimle aklım arasında dönüp duran,
Zamanla aram pek iyi değil bu aralar
Yanlız kaldığım tüm gecelerde nasıl
Hissettiğimi dahi unutuyorum.
Seni ne zaman aklıma getirsem içimde bir şeyler kopuyor .
Sonra kapatıyorum gözlerimi
Gülüşün geliyor gözlerime.
Nerden bilirdim ki!..
bu sevdaya düşerken,
göçüp giden aklımın geri gelmeyeceğini…
Kalbimi susturmak isterken
bir gün bu kadar çoğalacağını,
her adımımda seni hatırlatacak kadar
Biliyorum, bir hayli noksanım sende
Gerçi hiç tam olmadım ya sen de
Neyse...
Gitmek istiyorsun — bari bahanesiz git.
Uyandırma hatıralarımı; yazıktır.
Sesin aynı, olmaya aynı da,
**Ölümü bekleyen bir kelebek var içimde,
Uçmakla konmak arasında kalmış, kararsız,
Ne tamamen özgür, ne de esaretin içinde.
Zindan değil burası aslında,
Sadece odamın kapısını yapmayı unuttular,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!