Bazen geceleri, bazen günün herhangi bir saatinde, tek başına yürürken bulabilirsin kendini, kafan karışık, aklın bulanık olur düşünürsün bazen, ne düşüneceğini bilmeden.
Ve seninle aynı anda, senin düşündüğün gibi, seni düşünen aynı duyguları taşıyan biri olur çok farklı bir yerde, aya bakarsın, yıldıza bakarsın, bulutlara bakarsın, ağaçlara, çiçeğe, böceğe bakarsın ve senin gördüğün gibi onunda gördüğünü bilirsin.
Çünkü kalpten hissedince, mesafeler, yollar, denizler, ovalar, dağlar her şey susar, sadece kalp konuşur. Ve yalnızca seni o anlar... İşte o benim dünyam dersin. Gözünden usulca dökülür yaşlar.
Sende susarsın...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta