Sus...Sus ki konuşsun gözlerimiz...Susalım birlikte ve sevişsin ruhlarımız bu sessizlikte...Susalım ve susamış tenlerimiz dokunsun biribirine...Hiç konuşmayalım...Haydi Susalım...Belki o an haykırır yürekten gelen seslenişler bağıra bağıra...Kuytular koynuna çağırır o an belki ikimizi...Alır sarmalar belki sarımsı gülümseyişler yorgun çehremizi...
Bu gece susalım ikimizde...Yanalım...Yargısız,koşulsuz sevelim biribirimizi...Karanlığa inat umudun aydınlığında yürüyelim...Sonra yağmurlar yağsın topraklarımıza...Yeni yeni umutlar yeşersin...Varlığın ve var oluşun tadına varalım birlikte...Yokluklara inat sarılalım sımsıkı...Hem böylesine suskun bir huzuru bulamayız belki bir aşk boyunca...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta