Manzarası gözlerin rengine bulandığım
Nefesimi keserek rüzgârım esiyorsun
Eşiğinden türaba engine ulandığım
Küllerimi yakarak közlerim yaşıyorsun.
Ne hoştur baharların gülüşlerin saçılır
Endamı bakışların saksıların açılır
Rüyasında düşlerin ay gözüme seçilir
Yüreğimin taşına mührünü basıyorsun.
Duvarları çatlatan tabloda resim gibi
Ormanları inleten zemheri kışım gibi
Şaha kalkmış boz atlım… Yıldırım hışım gibi
Çöllerine mecnunum yalnız mı düşüyorsun.
Susadım su isterim sarnıçların yaşın yok
Başımı koyacağım ak mermerin taşın yok
Soğan ekmek yiyelim sofraların aşın yok
Karıncanın aşkını sırtlamış taşıyorsun.
Ey bilgece meleğim ozanı yaraladın
Tutuşan mısralarda yazanı yaraladın
Gözlerinin deminde tuzunu yaraladın
Kaküllerin telinde heceler üşüyorsun.
Kayıt Tarihi : 9.5.2025 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!