Gidiyorum ve sen kolların göğsünde dolanmış izliyorsun adımlarımı. Rüzgar kokumdan geride kalan izleri katıyor kendine. Sana tek bir soluğa yetecek kadar bile bırakmıyor benden.
Göğsümdeki çatlaklardan sızıyorsun. Yüreğim akıyor terkettiğim şehrin çiçeklerine. Kanla katran bulaşıyor ellerime, yüzüme.
Derlerdi; "Aşk, kan gibidir. İçidir insanın, yaşam verir."
Sen sevgili, içim-dışım, tekrar tekrar yaşamak için ölüp yeniden doğacağımdın. Her güne yeni bir hayat verse Yaradan, aynı aşka yeniden düşerdim şüphesiz.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Sevgili şair, değerli dost kalem ne güzel yazmış kalemin yüreğinin sesini kağıda. İlhamın bol olsun kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta