Gecelerimi çalma ne olur,
Sabahlar özlemim olmasın artık…
Nefes nefese kalıyorum sensizliğin “sus! ” Darbesinde,
Dinleyecek kadar mutlu muyum sanki “o” eski radyodaki müziği?
Sabırlarıda eklemişim oturduğum tek kişilik tahta koltuğa
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta