Aksettiren kaygı enkazlarında içilir en ağır yeminler.
Gerçeklik duruşmasında sınıfta kalır yüreksiz bedenler.
Korkusuzluk kafesinin emsalidir bu sürünmece,
Olmamalı diyorum şu karanlığa küsmece
En diri aşklar karanlığa çarparak ışık bulur.
Hiç düşmemiş düşler istilaya boğulur
Bırak!
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta