İlk ilkbaharın çığlıklarıydı belki de bizim sonumuz.
Gördüklerimiz görmediklerimize şahitlik ediyordu,
Ve görmemezlikten geliyorduk acıları.
Bize dokunmayan yılanların bilmem kaçıncı bin yılı bu.
Ölümler bayram habercisi.
Suskun toprakların, bıkkın meyveleriyle doyurduk ya gönlümüzü,
Büyüdükçe yalnızlığımız bu yüzden.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta