Şûrîde bu gönül sönmez
Döndü devran, geçti mevsim
Yandı bağlar hasat olmaz
Gün vardı geceye göründü ay
Söndü artık ışık gün doğmaz
Güz geldi döküldü yapraklar
Üşüyen ağaçlar yeşermez
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
