Dil verip de sürgüne söküne
Yol ve dil verip de sürgüne söküne
Ne söylesen dal tutuyor sacaklar sariyor
Dilin cahil dönüyor dudagin ask boyasindan sevgili kaniyor, ne söylesen
Ne söylesen bütün ögünlerini ve zahirelerini ekmis bicmis hayatin
Ne söylesen yetim suskunluklara kolu kanadi acik
Kurdugun ocak serdigin sofra
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta