SÜRGÜN
Yar elinden sürgüne, gideli kırk yıl oldu,
Hep umutla uyandım, sandım ki çilem doldu.
Yeşeren umutlarım, yeni baştan kurudu,
Yar sürgün bitti derse, koşarak dönmez miyim.
Ömrümün ilkbaharı, hazan uğradı gazel,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta