Zincirlerimin sesi gelirken kulağıma
Kahroluyorum
Daha dolmamış diyorum
Dolmamış
Dünya cehennemindeki sürgünüm
Sizleri düşünüyorum
Kendimi.
Güzel gülüşlü
Dürüst insanları
Bir kez daha kahroluyorum
Bu zengin sofrada,
Hiçbir şeye el uzatamamışlığımızı
Yakalıyorum sonra
Doğurgan ellerimizi
Tanrı diyorum,
Sonra Tanrı
Hepsi
O sizin sahte tanrılarınız yüzünden değil miydi
Özlem SABA
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 11.1.2013 17:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!