Sürgit Şiiri - Seyfullah Fatih

Bu sürgit, ne zaman biter bu sürgit...
Hep aynı kıyamet,
Davetsiz bir afet.
İnsan, soyunmuş manalardan
İnaçlar,
Tebdil-i kıyafet...

Yorum yok
Ebediyyen yorum yok...
Çünkü gurup vaktidir
Yokuşlarda sessizlik
Gün mü doğar bilinmez,
Belki de koca bir belirsizlik...

Ne mümkün ateş sönmek üzere
Ne mümkün...
Kim ışık biriktirmiş
Kim ısıtmış maziyi?
Zaman aynalara takılmış
Kovamaz bu cinnetli gölgeyi...