Öksürüp duruyordu agildaki at
Kayili otlar arasinda citlerden boynunu uzatarak
Kedi de gülleri solmus dikenleri kalmis
Duvarin dibinden iz süren caliyi dönüp dolanirken
Merdivende beliren sessizligi
Cukurda biriken yagmur damlalari ve sisli gün kalintilari seyre durup
Toprakla kucaklasan tarihin elleri zil calan tenefüs sonrasi gibiydi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta