Bilmeyiz ki.
Övünemeyiz ki;
Babamda babası gibi,
Dedem kavgada ölürken,
Ebemin karnında(!)
Bilirsinki.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Biliyoruz ama başka çare yok. Aslında varya yok bu düzen böyle sürdükçe...Tebrikler iyi bir anlatım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta