Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Kaleme dökülen ses, duyguların alarmıdır. Çünkü yakındığımız, sevindiğimiz şeyleri yazıya dökmekle kurtuluşu sayfalarda ararız hepimiz. Kimi şiir, kimi öykü, kimi makale, kimi roman yazarak… Coşkularım, sevinçlerim, acılarım benimdir demek bencillik olur. Herkes kendi hayatını yaşar. Ancak pek çok duygu, paylaşılmak zorundadır. Paylaşım çoğaldıkça, yaşam kolaylaşacaktır. Her yaşam bir romandır, her yaşamda farklı hayat öyküleri vardır. Gizli kalmış, açığa çıkmamış milyonlarca öykü; gün olur başk ...
