Sümru Yılmaz Şiirleri - Şair Sümru Yılmaz

Durgun ve sessiz birokyanus uyandı
Çılgın esen rüzgarların ardından.
Ve semaya diktiği gözlerini
Usulca araladı, panjur kirpiklerinin arasından.

Bir an başını göğsüne gömerek durdu

Aşk yeniden doğmaktır hayata
Gönüllere saltanat kurmaktır.
Gelsen de bir hatır sorsan
Baharı getirsen yeniden
Bir derman olsan gönül yarasına.

Dili olsa da konuşsa, şu duvarların
Anlatsalar dertlerini, gizlerini.
Keşkelerle yaşanmış mevsimsiz yılların
Kanırtan acıların kapanmayan izlerini.

Uykusuz gecelerin yorgun düşlerini

Yağmur damlasının buğusuydu gözlerin
Düşerken toprağa sislerin arasından.
Bitmeyen gitmelerinde soğuktu ellerin
Yolcularken gölgeni hüzün duvarlarından.

İnsanın yüreğini acımasızca kanırtır

Bıraktığın yerde beni bekleyeceksin
Bütün kapılar yüzüne kapanacak.
Yüreğindeki hançer yarasına bakacak
O gün , yine bana döneceksin.

Cennetler bile sana sürgün olacak

Bıraktığın yerde beni bekleyeceksin
Bütün kapılar yüzüne kapanacak.
Yüreğindeki hançer yarasına bakacak
O gün , yine bana döneceksin.

Cennetler bile sana sürgün olacak

Dudaklarımda bu aşkın tuzu var
Senden aldıklarımı taşıdım Allah ' a kadar.
Umurumda değil ne anılar ne bu dünya
Düş olsa bile, dinmeyen hasretinle,yaşamak VAR YA.

Gün ışığında ağlayan seherlerin,

Yıllardır beklediğim huzuru buldum gelişimle
Nerede bu saadet bu aşk derdim ya.
Ilık bir bahar akşamı gibi indin gönlüme
Dikenlerine aldırmadan nazenin gülü koklamak VAR YA.

Anlatırdım derdini acıyla kavrulan yüreğimin

Rüzgarsız gecelerin esintisi vardır ya
Sonbaharın sarı hüzün kokusunu duyarsın
Daha nice mevsimler yaşayacağını sanırsın
Aşkın dayanılmaz çekimine kapılmak VAR YA...

Acısa da yüreğin çırpınmaktan

Geceler boyu yıldızlara eş tuttuğum
Kader çizgisinde ezik yalnızlığımı unuttuğum
İşte adam gibi seven dediğim
Derinlerinde hülyalara dalıp gittiğim gözlerin VAR YA.

Toprak suya kavuşurken