Seher vakti çiy düştü
alev akan ırmak dolu dizgin
hala yaşıyormuş içimde
öldü sandığım sulu gözlü çocuk
ben bana geri dönerken böyle
veda’ya hazırlanan göz senin mi? .
şakanın sırası değil.
Yüzündeki yaprak eylüle dair
her günün aksine soğuk busen
ne oldu sevgi akıtan göz bebeğine
yalın ayak koşudasın Azrail’e
hani bırakıp gitmek yoktu.
Arala,
bir kere daha arala gözlerini
mevsim, kiraz ayı henüz
neden çağla rengi dudakların
saçların ipek gibi yine
boğazındaki şu hırıltı
beni ürkütüyor Anne…
13.06.2005
Çapa Acil Önü
Kayıt Tarihi : 13.6.2005 21:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
acıyı duyan bir şair acıyı duyurmayı başarmış..
melali anlayan bir neslin olması milletimizin geleceği ve devamlılığı konusunda umuda erdiriyor insanı..
Acı yüreğimde olarak tebrik ediyorum şairi
TÜM YORUMLAR (80)