Hastane yokuşunda
Her şey hastanenin yokuşunda başladı,
Önce kaçamak bakışlar, ardından gizli tebessümler,
Bir küçük gül sıradaydı artık,
Usulünce güzellik usulünce edep,
Belki hafif bir rüzgar,
Bir esinti ufaktan,
Bir yelkenli geçiyor,
Süzülerek uzaktan.
Rüyalarla hayaller,
Makarasız filmlerdir,
Yoğurdu yer mayayı , sormaz insafsız,
Suyu içer kaynağı ,görmez imansız,
Deveyi hamuduyla, tutar yutar da,
Kim büyütüp besledi,bilmez namussuz.
Derdimden dolandım
Ufuklardayım,
Öten kuş misali
Çığlıklardayım.
Ne arayanım var ne de soranım,
Sevgili uzakta
Bir çiçek açar önce, bahar kokar sokaklar,
Bir deniz dalga olur, yalar kayalıkları,
Bir tren uçar gider, hasret yüklü vagonu,
Bir çekiç örsü döver, çınlatır ortalığı.
Bir balık ağa düşer, saat sabahın beşi,
Her kim bir hayrat kondura, beşerin hizmetine,
Yazılır daima sevap, ol amel defterine,
Kana kana içsin deyu, bu çeşmeden insanlar,
Bu hayrı kazandırana, cennette mükafat var.
Hayat yine güzlendi,hazan düştü doğaya,
Yaprak sarı,gök mavi,hayran kaldım semaya,
Ömür geçip gidiyor,telaş üstüne telaş,
Sonbahar el ediyor,sessizce yavaş yavaş.
01.11.2017
Hep gülümse, hep gül aşkım,
Sana gülmeler, yaraşır.
Cennette, en güzel yerler,
Annelere yakışır.
Şimdi Salacak sahilinde olsaydık....
Hafif yagmur çiseltisi olsaydı , çatılardan sesi duyulan,
Gök ıslansaydı üzerimizde,
Ah o mavi magirus,
Nasıl da geçti yanımızdan son ses,
Ne de güzel söyler bu şarkıyı Cengiz ;
Aldırma hainin, çemkirmesine,
Onu leş pazarında, yasta bulursun,
Höykürür dünyaya,insanlık diye,
Lakin düşmanla aynı,safta bulursun.
Vatan tehlikedeymiş, hiç umursamaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!