kından çıkmış
bıçak
ayıklığı
düşünceler
nane kokulu rüzgar sallantısında
- arkadaş sandığıma
kırdım böldüm parçaladım
en ağrılı ağırından anılarımı
kocaman bir taş eyledim
eski bir kesitti fotoğraftan yırtılan
sorun söylenmeyendi beyaz hayalde
çekip gitti su incecik sızıyla
nazlı bir çiçek koptu dalından
diyor ki -seni seviyorum bebeğim
görünce seni yarıldı yüreğim
yıllar var uyumuş kabuğunda hislerim
yeniden seninle yazdı suskun kalemim
ve iste beyaz sayfaları yakar yıkar giderim
-Ey dünyamın
en yalçın dağı
çiçeklere bezeli
adımı koyduğun
‘CanCemrem’
kucak dolusu Baccara güllerinden tebessümler
bir sabah kalkıp sar sarmala yaşamı
sonra tek tek sevdiklerini düşün
bahar havasını ciğerlerine çeker gibi
ya da bir yağmur sonrası
mis gibi
ben
öyle uzun gidiyordum
kalakaldığım
girdabın peşinden
zaman dileniyordum
kırdığım saatin
dağılırım
duman duman
duman
düşünmediğim
incitmek
narince bir
sevdalar var işveli oyalı
ayrılık dediğin kelime yanı
yürek yarık yürek yanık
bu sözden öte yanı
sen gülümse yeter ki
uçsuz-bucaksız yeşil bir yayladayım
kentlerden kopup geldiğim yalnızlığımda
gene yalnızımdır ya
yeşiller eşlik eder bu sefer
yanık yanık gelir kulağıma
mutluluk ya da huzur için ne gerek? işte onu diliyorum dostuma,onun olsun.....
Tekrar merhaba
Yazdığımı tekrar okuyunca; şiirim uzarsa ne olur ki diye bir soru yönelttiğinizi duyar gibi oluyorum..Haklısınız..Bir kere şiir uzarsa, yarattığınız hüzün ya da coşkuyu dizginlemek zorlaşır, ikincisi kurgudan uzaklaşırsınız farkında olmadan ve şiir, içinize düşenden farklı bir şi ...
Merhaba
Size şiirinizle ilgili yazacağım kısaca..Yavaş yavaş öykülemeden kaçınıp, lirizme yönelin diyeceğim..Öykülemeyle hüzün yaratabilirsiniz belki ama metafor (bir anlamda uçkunluk yaratmak zordur) ..Öykü kipinde kaldıkça, şiiriniz zorunlu olarak uzayacaktır.Zira öykü eksikliği reddeder, bir ...