Bir dağbahardım
geldi geçti
yürüyüp gitti denizde
bir yola
çıkıyorum
beni benden aldın
içime hüzünden yangın saldın
kim söyle kim bilebilirdi
en saklı sandukalarımı
çeyizimdi tüm sevgi çeşitleri
kullanmadan naftalin kokularında
yokluğun ortalık yerinde
acıyla öpüşür dururdum
aşığım olmuştu
bırakıp gidemiyordu
mutluluk sevgilimdi
düşlerimse acıya takılmıştı
ah bu ayrılık(!)
öldürse beni
benim aşkım bu
yeni doğan deli bebeler gibi
vursa dağlara parçalasa
denizlere çalsa ufalasa
zaman döndü değdi yaşamı yaktı
çılgın bir suskunluk bağrına bastı
ağırlığında tutulmaz deli aşktı
bu sebep herkes nazarlı baktı
kurudu gökte kör bir rüzgar aşk asıldı
kalakaldım
kapanan kapının
sesine
bakakaldım
hayallerim bir de gölgem
sen de gidiyorsun ya
kum yıgını
çektirdiğim her fotograf
bir albüme toplarım ıssızımı
parmaklarımın arasından kayar
bir kaç çöl
sabahtan akşama
seyrettiğim ister istemez
bir akvaryum içi dolu balıklar
biri altı saniye demişti
hafızalarından için
bazı bazı bu açıklamayı da kıskandım
.....dedi biri
________________bir açık denizdir yaşam
___________________ne kadar çok açılırsan
_______________________o kadar çok olur dalgan
sarıp sarmalamış ya hüzünsevgi acı rengi kızıl
kapılar kapanmış ya köşkümde sanki vakit dar
soğuk vurmuşta kalmış ya tomurcuk dallarda
avucumda yüreğimi almışsın ya bende kal
kalmış bogum bogum arzular esir
mutluluk ya da huzur için ne gerek? işte onu diliyorum dostuma,onun olsun.....
Tekrar merhaba
Yazdığımı tekrar okuyunca; şiirim uzarsa ne olur ki diye bir soru yönelttiğinizi duyar gibi oluyorum..Haklısınız..Bir kere şiir uzarsa, yarattığınız hüzün ya da coşkuyu dizginlemek zorlaşır, ikincisi kurgudan uzaklaşırsınız farkında olmadan ve şiir, içinize düşenden farklı bir şi ...
Merhaba
Size şiirinizle ilgili yazacağım kısaca..Yavaş yavaş öykülemeden kaçınıp, lirizme yönelin diyeceğim..Öykülemeyle hüzün yaratabilirsiniz belki ama metafor (bir anlamda uçkunluk yaratmak zordur) ..Öykü kipinde kaldıkça, şiiriniz zorunlu olarak uzayacaktır.Zira öykü eksikliği reddeder, bir ...