gizem sarar dört bir tarafımı
utanır düşüncelerimden kelimeler
çıkmaz sesleri
-de parçalar ağzımı
hakim noktada
oturduğum bir kaldırım kenarı yaşamın
düşündüğüm koca bir boşluk adı
hala hazır isim de koyamadığım
tut elimi ki çek çıksın
balçıktan sevgim
dedin – çok sevildiniz
sevindi kumru yüreğim
bilir miydi siyah inciler
dökülecek gözlerinden
sen hep eflatun
sen hep med-cezirken
kimliksiz ıssız karanlık
daha ay kanatmadan gerçek aydınlığı
yitik bir koy dik duygudan derin yar
kayıyor zemin ağlıyor bastıklarım
ve bilmediğim eller tuttuyor ellerimden
sis içinde gözler bana yol gösteren
gölgen olsun hüznüm
okşadığın dokunduğun
her kadında
bul beni
bir gülümsemesinde
tut beni mesela
gözlerim sensiz kaldı
sessiz kaldım
denizim bulutundan utandı
mavisiz kaldım
güneşim seni kıskandı
gölgesiz kaldım
-
Oktay Dalgıçlar
-
Bir Mim Kemal Ertuğrul
-
Bir Mim Kemal Ertuğrul
Tüm Yorumlarmutluluk ya da huzur için ne gerek? işte onu diliyorum dostuma,onun olsun.....
Tekrar merhaba
Yazdığımı tekrar okuyunca; şiirim uzarsa ne olur ki diye bir soru yönelttiğinizi duyar gibi oluyorum..Haklısınız..Bir kere şiir uzarsa, yarattığınız hüzün ya da coşkuyu dizginlemek zorlaşır, ikincisi kurgudan uzaklaşırsınız farkında olmadan ve şiir, içinize düşenden farklı bir şi ...
Merhaba
Size şiirinizle ilgili yazacağım kısaca..Yavaş yavaş öykülemeden kaçınıp, lirizme yönelin diyeceğim..Öykülemeyle hüzün yaratabilirsiniz belki ama metafor (bir anlamda uçkunluk yaratmak zordur) ..Öykü kipinde kaldıkça, şiiriniz zorunlu olarak uzayacaktır.Zira öykü eksikliği reddeder, bir ...