Etim erir yüzümün kemiğinden: uyanırım.
Yağmurlu bir akşamın dokuzunda ışığı yanar eski patrikhanenin
Ah Isabel! Sevgilim;
Kibrit çakıyorum karanlığa karanlıkta.
Kırmızı kaç kilogramdı? / dokuz kilogram ne renkti?
Ben iyi bir insanım!
Yalnızca uğruna rüzgarı avuçlayamayacak kadar layık değilim sana:
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Zat-ı âlinize şükranlarımı sunarım Osman Bey.
uzun zaman sonra bir şeyler okurken heyecanlandım , yüreğine ,kalemini ,kaleminden dökülen kelama sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta