Ey toprağı vatanlaştıran kahramanlar;
Bayrağı bayrak yapan sizlersiniz
Siz; vatansınız
Vatan; sizsiniz! ..
Nice ağıt yaktın, ne günler gördün
Derdi tanıdın sen, dertle büyüdün
Derdin yetmez gibi aşka büründün
Sevdin yine sevdin... vay canım... canım...
Özledin toprağı, tenin solmadan
Bir büyük şehir
İçinde sen varsın
Bir yanında ben
Sen bir yandasın
Gece aynı gece
Yara benim, yara benim
Bitmeyen şu yara benim
El giyinir beyazları
Yas için kara benim
Bitmez oldu, bitmez oldu
İçimde bir hasretim var, hasretten öte
Gide gide bitiremem, bitmekten öte
Bir canım var, candan öte, canımdan öte
Yandım yandım ben bu canda, ölmekten öte
Dört yanım dağ...
Sevdan düştü gönlüme, sevdanla sevişemedim
Ellerim bağlı, ellerine erişemedim
Mevsimde baharsın, bahar da açan gül misali
Açmışsın, solmuşum, yetişemedim
Gülen gözlerinle gülmek isterdim
Ayrılmadan beraber yürümek
Ben acıları çoktan sindirdim yüreğime...
Bundan sonraki acılar, sadece alışkanlığım olacak...
Sen yabancı ol... bana bir el gibi uzaklardan bak…
Bir tek bana gülme... gülümseme...
Başkaları tutsun ellerinden...
Yanaklarından başkaları öpsün! ..
Ne dünya duracak...
Ne güneş sönecek...
Ne ay tutulacak…
Hiçbir şey değişmeyecek ama;
Gözlerim yavaş yavaş kapanacak...
Kollarım iki yana düşecek…
Bize can veren bu aşkın bittiği gece
Bizim son gecemiz
Bundan sonrası anlamsız,faydasız ikimiz için
Gecenin ıssız karanlığında
Kopuyor içimde bir fırtına
Çiçek, çiçeğe benzemez
Yapraklar da yaprağa
Toprak, topraktır amma
Benzemez toprak toprağa
Öyle farklı bir hayat ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!