Çekilen her kadeh sıcaklığında
Masada mezenin sarhoşlarıyız
Belirsiz bir hayat yolculuğunda
Güneşsiz günlerin sarhoşlarıyız
Yokluğun savurup attığı yerde
Sonu değil bu dünyanın
Ne öfkenin, ne kederin
Neye fayda, neye zarar
Suçu yok mu hiç kimsenin
Kaygı duydum yarınlardan
Ekmek diye umutlara koşuşmuşlardı
Hepsi aynı amaçlarda buluşmuşlardı
Bir kurşuna hedef olup vurulmuşlardı
Şimdi onlar yaşamıyor unutulmuşlar
Unutulmuşlar... Unutulmuşlar...
Avare oldum sana
Deli divane gibi
Peşindeyim aklımca
Sanki pervane gibi
Farket beni.. gör beni...
Kaya idim taş oldum…
Taş idim toprak oldum…
Toprak idim yaşarıp tohum oldum…
Tohum idim köklenip ağaç oldum…
Dallandım yaprak oldum…
Çiçek oldum…çiçekten meyve oldum…
Sana öyle aşığım ki bilmek isteme
Sana öyle bağlıyım ki sevmek isteme
Öyle uzak, öyle mutlu yaşa ki canım
Bir gün olsun hatırlayıp gelmek isteme
Ben acılar çekeyim
Durdum...bekliyorum…yolum belirsiz…
Hayattan yoksun bir çölün ortasındayım…
Ateş tepemde…
Ateş yüreğimde…
Yandıkça yanmaktayım…
Kendime yol aramaktayım…
Halâ hislerimde
Halâ özlemimdesin
Sen... acı... sen... tatlı...
Günlerimdesin...
Unutmak kolay olsa
Hangi yol, hangi söz
Yeter seni bulmaya
Hangi resim, hangi göz
Yeter sana bakmaya
Kaybolur günlerim
Mutluluk denilen tek kelimeye
Bir ömür harcadım erişemedim
İçimde kanayan acı yalları
Unutup doyunca gülüşemedim
Ne yârdan güldü gönlüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!