Şükrü Atay Şiirleri

BELEDÜ’L-EMÎN

Beytullah'ı gördüm, şükürler sana
Nasip ettiğin için, görmeyi bana
Sana kavuştuğum, o ulvî ana

MÜMKÜN MÜ ?

Söz vermiştim bir zamanlar
Sevmemek için
Tövbeler etmiştim ne kadar
Gönülden sevmem diye

Güzel ahlâkıyla örnek Nebîmiz
Doymak bilmedi hiç nefislerimiz
Helal mi haram mı yediklerimiz
Ahlâkımız erozyona uğradı
🌾😢🌾😢🌾😢🌾😢🌾
Annenin ayağı altında cennet

NEDEN

Sevdim seni tâ gönülden
Daha da kibardın gülden
Terkedip te gittin beni
Yaralandım ben gönülden

*Bu şiirimi ilham kaynaklarımdan birisi olan değerli şair İlyas Ateş dostuma ithaf ediyorum.*

NEFSİNİN ÇOBANI OL !

Her geçen saniyede, azalmakta bu ömür
Kararır günahlarla, sonra da kalbin ölür

NE SANDIN ŞAİR OLMAYI

Ozanım açarken ayak
O anlamış dağda kayak
Serbest yazar bilmez uyak

NEV-İ ŞAHSINA MÜNHASIR

Sanırsın kendi yazmış, her kitabın hasını
İlmi öyle derin ki, unutmuş sayfasını
Allâmedir, çekemez kimsenin tafrasını

O'DUR BİZİ HALKEDEN,ALLAH'IN KULUYUZ BİZ

Rehber edin Kur'an'ı, emirlerine hep uy
Dinle Nebiullah'ı, neler söylemiş bir duy
Ahlâkını örnek al, edin sen de iyi huy