Adım adım izliyorsun
Benden neler gizliyorsun
Sormaya cesaretim yok
Peşim sıra geziyorsun
Sana ümit verdim mi hiç
Artık sana ihtiyacım kalmadı
Her kapını çaldığımda kovuldum
Bekledim ölümü çilem dolmadı
Küskün değil ama biraz kırgınım
Bir telefon edip aramıyorsun
Bin dokuz yüz yirmide ilk temelini attı
Ankarada ulusta topladı ilk meclisi
Rejimin Cumhuriyet diyerek harikalar yarattı
Yirmi Üç Nisan dedi senin bayramın bugün
Ellerinde bayraklar hem sağında hem solunda
Girdim bir gül bahçesine derdim gülleri
Esiyor başında bak kavak yelleri
Bana vatan olmaz yaban elleri
Kovdurma bahçemden bülbülü bugün
Derdim çoktu binbir daha ekledin
Bekle bahar gelsin yola çıkalım
Enginleri ve dağları aşalım
Gitme sarılıp gel koklaşalım
Bir bakış bir gülüş bir buse yeter
Gondol sefasına çıkalım senle
Göçmen kuşlar terketmişler yuvayı
Geldi de gidiyor gelin alayı
Al kınayı ellerine yakmışlar
Başında örtülü telli duvağı
Yeşil poşu takmışlar atın boynuna
Çektiğim çile yeter
Bu aşk burada biter
Olasın benden beter
Dönmem asla sözümden
Bu günler de geçecek
Sakın büyüme küçüğüm
Hep böyle çocuksu kal
Dünya yaşanacak yer değil
Sanma sakın kötümserim
Annen baban var yanında
Sevgilerin kucağında
Kula kulluk ettim aldım cezamı
Hakkımda verildi ölüm fermanı
Hiç kalır mı dizlerimin dermanı
Sayfalara baktım okuyamadım
Kapılar yüzüme kapandı tek tek
Kimin aklına uyup
Yolunu değiştirdin
Her önüne gelene
Neden sırrını verdin
Sana akıl verip de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!