Yedi yaşında aldın beni bir cevher gibi
İşledin parça parça geliştirdin beynimi
Küçücüktüm ilkokulda bilmiyordum sevmeyi
Okulu alfabeyi Atatürk'ü öğrettin
Seninle gururluyum her zaman dimdik başım
Ağlamışım gülmüşüm
Yaşamışım ölmüşüm
Hiç umurunda değil
Önünde diz çökmüşüm
Öcümü kadehlerden
Yurdumu sonsuza dek
Korumaya ant içtim
Atamın armağanı
Ben hürriyeti seçtim
Yaşasın Cumhuriyet
Sen çapkın hovardaymışsın
Çıkaramadın beni baştan
Oynarmışsın aşklarınla
Yaratılmış kalbin taştan
Bana sökmez bu oyunlar
Yıl bin dokuz yüz on dokuz
On dokuz Mayıs günü
Bir gemi göründü ufukta
Size anlatamam büyüklüğünü
Köpük köpük yanaştı iskeleye
Atatürk'ün yüzü güldü
Sevgiyle koşarak geldim sana ben
İtiverdin bir kenara aniden
Kalbini kırdımsa hiç istemeden
Affet beni sevgilim özür dilerim
Sırtını dönüp de gitme ne olur
Unu geçirdik elekten
Bir gece çaldık felekten
Çok büyük günah işledik
Ölüm reva oldu neden
Gökte fırtınalar koptu
Atam seni yaşatmaya ant içtim
İlkelerin olacak yaşam biçimim
Elbette bu kalem susuncaya dek
Senin yolun elbet benim seçimim
Götürseler bile yüce divana
Ben bir taşra çocuğuyum
Topraklarla boğuşan
Tarlalarla haşır neşir
Ekerim soğan pancar
Yetişir arpa buğdayda
Koyunla kuzu meleşir
Bu kaçıncı yalvarış kaçıncı affedişim
Ağlamaklı hüzünlü hep yüz yüze gelişim
Öfkeyle kalkan ancak zararla oturuyor
Yemin etmedim ama bu defa son gidişim
Bilirsin değirmende ağartmadım saçımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!