Karanlık kovalarken sabahı
sessizlik hükmettiğini,haykırıyor hayata
duyunca bu sesi;
geçmişte buluyorum kendimi
tanımıyor kimse beni buralarda demekki ait değil artık geçmiş bana.
Seyreylerken kendimi,zulmün kalemi açlık yazıyor
yokluğun ise izi sevgiye çıkmakta
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta