Suç Ortağı Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Aynı suçun ortaklarıydık biz
Hatırlıyor musun o geceyi?
Ay, siyah bir perde gibi asılmıştı göğe,
Ve ellerin titremiyordu artık.
Kalbimiz aynı anda atmıştı
Ama sadece aşk için değildi bu…
Orada, o sessizlikte bir yemin ettik ikimiz de:
Kimse bilmeyecek, kimse duymayacak.
Yıllar geçti. Geceleri hâlâ kapımı çalan rüzgâr,
Senin fısıltını getiriyor kulağıma.
Adın söylenmese de
Suç yerinde hâlâ ayak izlerin var.
Ben seni sevmedim, hayır ben seni tanıdım.
Ve her tanıma bir sevdaya dönüştü,
Çünkü birlikte sustuğumuz şey,
En çok konuşan oldu içimizde.
Ve şimdi
Ne zaman bir çiçek koparsam karanlıkta
Ellerime senin dokunuşun siniyor,
Ne zaman aynaya baksam
İkimizin günahı yansıyor.
Aşk