Suat Zobu Şiirleri - Şair Suat Zobu

Ula Mısto seni seni vurdular da ölmedin

Mısto seni vurdular da ölmedin
Tavuklara kışt mı dedin be Mısto
Hiçbir şeyin değerini bilmedin
Bu hayata pışt mı dedin be Mısto

Şu dünyada neler olup bitiyor
Sağını solunu görsene Mısto
Güneş hiç doğmuyor aylar yitiyor
Birbirinden beter her sene Mısto
-
Mısto senin defterini dürdüler

Ula Mısto boş hayale kapılma
Huylu olan huydan asla vazgeçmez
Sen sen ol namazı abdestsiz kılma
Huylu olan huydan asla vazgeçmez
-
Nedenini biliyorsun hiç sorma

Ben şair değilim amma velakin
“Ona” der bir şeyler karalarım ben
Görünürde normal olsam da lakin
Sinemi içerden yaralarım ben
-
Uzak uzak durur dersin duyarsız

.
Sensiz buraların tadı kalmadı
İçeri dışarı dar gelir bana
Bunca yıl yerini kimse almadı
Bırakıp gidişin ar gelir bana..
-

Bu defa fena vurdu açıkçası gidişi
Odalardan birinden çıkıp gelir diyorum
Yokuşlara sürerek berbat etmeden işi
Dayanamaz halime bakıp gelir diyorum
-
Ben çoktan alışmıştım yanımda nefesine

Arkadaşım sırdaşım ağzım yandı hiç sorma
Bir tutarsız yalana içim kandı hiç sorma
Gönül düşüp kediyi dudu sandı hiç sorma
Kol kırılsa yendedir dedim dedim savundum
Zakkumun meyvesini yedim yedim avundum
-

.


Ey Türk oğlu hatırla, ataların yurdunda

İstiklal için savaş, verdiğini unutma

Yolda kağnı sıra sıra
Mermi sarmışlar hasıra
Ho diyerek arasıra
Sürüyordu bizimkiler
-
İzmir’e çıkınca Yunan

.

Evladım dinleyin sözümü hele,

Haince arkadan vurmayın sakın..