Sözün Şifası Şiiri - Hüseyin Solum

sıhhat,
hayatın namlusundan saçılan
ölümün nihayet getiricisi
yaş ilerledikçe
kayıplar borsasında kâr
varlığım söz konusu değil
yaşadığıma sayılıyor kazanç
gönül zenginliğiyle çıkar
insan,
şeytana ramak kala
iddiasına sıyrık olmayandır
rastgele işleyişler yok
bu bilinçsiz bir eylem olamaz
ve nasıl peydalanır maraz
böylesine nasıl yayılır pislik
ahdi adalet değilse insanın
alnı nasıl aklanır cuma günleri
biri beş etmez adamların
nasıl yürür yürekleri!
kimseler sorgulayamaz yolda kalışımızı
ne yaşanırsa el eteğimizden
yüreğimiz obruklardan geçilmez bizim
ne haddimize çiçekler açmak
muğlak bir intiharı süslerken herkes
bazılarımız hakikatine soyunmakla
ayrılığını kutluyor
ve
birlikte şehadetleniyoruz
satır satır akıyor içimiz
oysa hepimiz başka acılar çekerken
nasıl aynılanır zaman
neyse doktor
yeter sözüme baktığın
eğer terkse tüm güzel duygular
bir kalp mesajı istiyorum senden
tek ümitlik canlara ruh
ol diyenin oldurmasıyla
vesilesi ol şifa denen ilacın
susuyorum yaşamaya
yıkıldım
dünya
toprağında