Yazın ortasında, kavurucu sıcaklığı kenara itip, göklerin âdeta delinmiş sesini işittiğiniz zaman...
Bardaktan boşalırcasına yağan, doluyla karışık yağmurun yeryüzünü müşerref kılmasını izlediğiniz zaman...
Anlarsınız ki, bu bir yağmur değil, dolu değil; bu Allâh'ın rahmeti, Ramazanın bereketi, gökyüzünün şehveti, toprağın şehadeti...
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta