Yalnızlık, yanında hiç kimsenin olmaması değildir. Bilakis, herkes yanındayken seni kimseciklerin anlamamasıdır...
Yalnız kalmayı becerenler, anlaşılmayan insanlar değil; anlaşılamayan, derin ve ince düşünceli, hissiyatlı insanlardır...
Yalnızlık, tefekkür limanına atılan zincirdir. Yalnızlığın kazandırdıklarını kuru kalabalık kaybettirir. Bu yüzden yalnızlık, kuru kalabalığın keşmekeşliğinde heder olmaktan kat be kat iyidir...
Tarihe ismini altın harflerle yazdıranlar, hayatlarının belirli dönemlerinde yanlız kalmışlardır...
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta