Sözüm Meclisten İçeri Şiiri - Arif Atılgan

Kürsülere çıkıp nutuk atan dalkavuğa,
Milletin ekmeğini satan yavuz hırsıza,
Bir külah geçirdiler sahte kara papaza,
Şeytana imam dedik, iman ezildi kaldı.

Bayrağın gölgesinde ticaret kuran kansız,
Halkın alınındaki terini çalan hırsız,
Kürsüde Kur’an tutup pazarlık yapan arsız,
Yalana yemin dedik, emin ezildi kaldı.

Makam için birbirin yiyen akbabaları,
Çanak yalayıcısı nice kel aynakları,
Halkın derisini yüzen tok satıcıları,
Talana yalan dedik, vatan ezildi kaldı.

Tuzları kuru, mecliste kahkaha atanlar,
Milletin aç haline gözlerini yumanlar,
Kanla sulanmış toprağı üç pula satanlar,
Toprağa arsa dedik, vatan ezildi kaldı.

Altından taht yaptılar, şişko beyler tünedi,
Milletin kursağından bir kuru taş geçmedi,
Hak yiyen şerefsiz kürsüden inmek bilmedi,
Hırsıza vekil dedik, millet ezildi kaldı.

Siyaset meydanında yalandan gözyaşları,
Milletin sırtına kırbaçla, gözdağları,
Yalana alkış tutan sürüyle kargaları,
Taklaya alkış dedik, kartal ezildi kaldı.

Parti bayrağını din niyetine asanlar,
Dünya menfaatine imanını satanlar,
Bir sandık uğruna ülkeyi parçalayanlar,
Kimlere başkan dedik, başlar ezildi kaldı.

Dalkavuk kürsüsünde geveze palyaçolar,
Halkın cebini delen vicdansız şarlatanlar,
Her ihaneti yutturan hırsızlar, baronlar,
Bunlara beyim dedik, beyler ezildi kaldı.

Milletin meclisinde din pazarı kurdular,
Vatan satılıktır diye reklamlar yaptılar,
Alnı secde görmemiş, secdelere yattılar,
Bunlara dindar dedik, dinim ezildi kaldı.

Adalet dedikleri mahkemede satıldı,
Hakime emir geldi, defterlere yazıldı,
Yargı bir çuval gibi arsızlara satıldı,
Bunlara yasa dedik, töre ezildi kaldı.

Vatan diye bağıran paracı soytarıya,
Halkı kandırıp gezen sahte kabadayıya,
Yetim hakkı yiyen aşağılık mafyacıya,
Puştlara baba dedik, mertler ezildi kaldı.

Dolarla dolmuş kasa, evlerinde eğlence,
Yalanla kandırıldı aç, çocuk, genç, gelince,
Her ihanet saklanıp, her talan gizlenince,
Zengine helal dedik, fakir ezildi kaldı.

Milleti uyuturlar vaadlerle, yeminle,
İhaleyi kaparlar dolandırma teminle,
Halka bir kaşık bal çalıp götürürler gemiyle,
Bunlara vacip dedik, necip ezildi kaldı.