Sözcüklerim Şiiri - Can Sinemce

tüm anlamlarını kaybetti sözcüklerim
bu kez içleri bir sen kavramıyla doldu
ben yıllardır zaten hiç anlatamıyordum
bir de senin yokluğun bir bahane oldu

bunca dizeyi yokluğunda yazmıştım ben
ne bileyim,bu kez yokluğun fena koydu
bunca senedir sensizliğimle piştim ben
sensizliğin ateşi,derimi de soydu...

ve olduğum gibi geldim işte karşına...
dizelerim aşkımı anlatamasa da...
arındım da geldim işte yine kapına...
sen varsın sanki şu garip alın yazımda

önyargıları tabii ki yıkmak lazım
bunun için gerçeklerle yüzleşmeliyim
sensiz ben, tam doludan biraz daha azım...(Without you I am less than full...) Bilmiyorum sana nasıl ulaşmalıyım...

aşk için fedakarlık yapmak gereklidir...
şayet yaparsan bu mutluluk süreklidir...
platonik bir sevdaya da bulaşmadıysan...
şu garip gönül,bu sevdadan emeklidir...

mutlaka insan önce kendini sevmeli...
sevmeli ki,aşka değer verebilmeli...
belki bu da kendimce uydurduğum yalan...
yani zor biraz şu garip gönlü anlatmam...

aşkı sanki yüreğimde duymuşum gibi...
bir de aşkı anlatmaya çalışıyorum...
aşkı herhalde önce yaşamak gerekli...
ama bu sefer de ben,anlatamıyorum...