Sözcükler Yeni Gemiler Yapsın Yaşama

her anlamına bir şiir yazmalıyım sözcüklerin
şehrin kapılarına bırakmalıyım sonra rüzgârla

duraklara banklara merdivenlere telefon kulübelerine
işkence odalarına meyhaneye
metrolara kampuslere okullara kitapçılara
fabrikalara
bir de işçileri eksilen tersanelere
yeni doğan güne denizlere ovalara olta ucunda balığa
özgürlüğe işleyen hayata emeğe
akortlu akortsuz her sese

özünü karmalıyım halkın önünde
sıra dışı sözcüklerini büyütmeliyim
hayata verdiğim ömrün
nakışlarını dokumalıyım
hain yalnızlığa ayrılığa sözcük mezarlarında
bir yer kazmalıyım

ağırdan tortusuna bakarken güncelin
işçi yavrularının sıcak ve ırak gözlerine
bozlak gibi otursun
bütün yaslı hayatlara halaya dursun elim
beni gecenin usuna asın

her anlamına bir şiir yazmalıyım
kurşun gibi dökülsün minarelerden selâ sesine
çalsın gece yarısı sirenleri
ortaçağ koşullarına ayaklansın vardiyalar
ekmeğin gün teri adressiz mektuplar
yarım şiirler gibi olmasın
kalpleri kanatan sarı bir gülün dikenine
ağıtlar kuşanır da bir ana
magmalarını döker tüm yanardağlarının
düş gemilerinin geleceğini kim yazar

şiirler yazmalıyım
acı ve sabra dair yasaklı sözcükleri kadar yaralı
hüznüne saplanır da bir esmer acı ismi evrensel
dünyanın tüm limanlarına uğrasa artık kim yazar

şiirler yazmalıyım
yürekli sesine katılır gibi yitik kardeşin
bulanık elleri kör sularda dolaşanlar ağlar gibi aşka
silsinler gözlerindeki at pasını

emek umuttur
umutları hep gurbetler besler
bundan öte orada her şey vatandır
insan ki bilmeli neden öldüğünü
anlamı yitmeden tüm sözcüklerin...