Söz kalbim Şiiri - Kamile Kaynak

En çok ne isterdin deseler.

Senin geleceğini yazmayı isterdim.

Gökkuşağı kadar renkli bir hayat ve önüne serilen papatya bahçeleri.

Gökyüzünün maviliği kadar sonsuz bir huzur.

Yağmur damlaları kadar mutluluk olsun.

Ve ayağına batmasın yolundaki taşlar,
Canını yakmasın gülünü sevdiğin dikenler.

Karşına çıkmasın kalbini kirletenler.

Bir sen, birde seni sevmeye doyamayan ben.

Sadece bizli bir hayat olsun isterdim.
Tekrardan sorsalar ne isterdin diye.

Geçmişini silebilmeyi dilerdim.

Hafızandan silinsin kalbini kıranlar, gözüne yaşları doldurmasınlar.

Anılarında kaybolup da üzülme.

Buğulanmasın o aşık olduğum gözler.

Konuşurken titremesin sesin.

Korkarak bakma insanlara, değersiz miyim diye düşünme.

Şimdi sorsan bana ne kalemim geleceğini yazan ne de bir silgi geçmişini silip atan.

Gücüm yok bunları yapmaya.

Geçmişinde yoktum, geleceğinde de olurmuyum bilmiyorum.

Bir tek şu ana bulunduğum zamana müdahale edebiliyorum.

Ama sana söz kalbim, seni senden daha çok sevmeye.

Seni senden bile korumaya söz.