E:Kuyuda hapsolmuş birine göre fazla sessiz, ve herkese kızgındın.
A:Kimse senin konuşmana rağmen seni duymayıp, suçladılar.
Ama herkes duymak istediğini duyarken bu çok saçma bir yargılamaydı.
-Aslında sessizlik erdemdir. Ama ben konuşmamazlık yapmıyordum ki konuştuğum halde duyulmuyordum. Ağızımla konuşmak bir yana dursun, gözlerim alarma girmişti. Kimse fark etmiyor ya da anlamak istediklerini anlıyolardı. Madem anlamayacaklardı o zaman neden yargılardılar...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta