E:Kuyuda hapsolmuş birine göre fazla sessiz, ve herkese kızgındın.
A:Kimse senin konuşmana rağmen seni duymayıp, suçladılar.
Ama herkes duymak istediğini duyarken bu çok saçma bir yargılamaydı.
-Aslında sessizlik erdemdir. Ama ben konuşmamazlık yapmıyordum ki konuştuğum halde duyulmuyordum. Ağızımla konuşmak bir yana dursun, gözlerim alarma girmişti. Kimse fark etmiyor ya da anlamak istediklerini anlıyolardı. Madem anlamayacaklardı o zaman neden yargılardılar...
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta