Almış kalemine eline
Birşeyler karalıyordu kağıt üzerine
Dudaklarından döküldüğü gibi yazıyordu
Sonra donuk gözlerle bakındı adam
Sanki o mısraları yazan kendisi değildi
Buz gibi geliyordu kelimeler
Oysa biraz önce sımsıcaktı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
