Şiirler kazıyorum aklımın duvarlarına,
her yer kan.
Gözyaşı değil şu gözlerimden bakan.
Ağzıma kadar aktı sözcüklerim,
bir ağız dolusu dökülmüş can.
Dikişli yerlerimden söküldü sükûtum.
Düşüvermişim umudun çeperlerinden,
cesedimin üstüne örtmüşler kesip dikerek ruhumdan parçalar.
Bir çığlık sesi gökten, yürek burkan.
Sulu bir yemeğin içinde kaynatılıp çiğnendi dilim.
Yüzsüzler yüzdüler gecenin derisini ve kafamın.
Bakışları bile pejmürde onların.
Alından çeneye avret mahalli.
Küfürler fışkırttılar gölgemin üstüne.
Küflenmiş küfürler soktular kulağımdan içeri
Düşüncem çekildi aklımda bir köşeye.
Ne düşünebilirdim sanki düşünsem.
Konuşmaya öyle utanıyorlar ki cümleler cümleten.
Birşeyler söylemek istiyorum isyana ve sevdaya dair,
SÖYLEYEMİYORUM.
Bekir Dalkıç
Kayıt Tarihi : 8.4.2020 02:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!