Bir gün adını anmadan geçmedi,
Kalbim, seninle başlamayan sabaha uyanamadı.
Herkes gününü yaşarken,
Ben hep seni sustuğum yerde bıraktım.
Gözlerinin uzağında kaldım hep,
Yanaşsam bile, göz göze gelmeye cesaret edemedim.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta